Ως γνωστόν, οι ιδιωτικές δανειακές συμβάσεις, οι συμβάσεις δηλαδή που συνάπτονται μεταξύ ιδιωτών και όχι με πιστωτικά ιδρύματα, μπορούν να καταρτίζονται εγγράφως, μπορεί όμως να είναι και άτυπες, χωρίς τήρηση του έγγραφου τύπου. Προκειμένου να καταλογισθούν τέλη χαρτοσήμου, θα πρέπει να έχει τηρηθεί ο έγγραφος τύπος, ενώ αντίθετα στο άτυπο δάνειο δεν επιβάλλονται τέλη χαρτοσήμου, με βάση τη σχετική νομοθεσία.

Με τον ν. 3842/2010 θεσμοθετήθηκε στην χώρα μας το Περιουσιολόγιο. Ωστόσο, αυτή η νομοθετική πρωτοβουλία έμεινε εδώ και μία δεκαετία μόνο “στα χαρτιά”, καθώς το περιουσιολόγιο δεν έχει μέχρι και σήμερα συγκροτηθεί. Πλέον, όμως, βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για την δημιουργία του και στα πλαίσια αυτά αναμένουμε και το σχετικό νομοσχέδιο με τις λεπτομέρειες της συγκρότησής του.

Στα πλαίσια της τρέχουσας συγκυρίας σε εθνικό, αλλά και ευρωπαϊκό επίπεδο, η αύξηση του κατώτατου μισθού στην Ελλάδα, αποτελεί έναν παράγοντα που αναμένεται να επηρεάσει σημαντικά την εξίσωση της οικονομίας. Ακολουθώντας την ευρύτερη ευρωπαϊκή τάση, η κυβέρνηση προέβη στον επαναπροσδιορισμό του κατώτατου μισθού (επτά χρόνια μετά την τελευταία μεταβολή του) και ήδη από την 1η Φεβρουαρίου 2019, ο κατώτατος μισθός των υπαλλήλων ανέρχεται στο ποσό των 650 ευρώ, ενώ το κατώτατο ημερομίσθιο για τους εργατοτεχνίτες στα 29,04 ευρώ, δίχως να υπάρχει ηλικιακή διάκριση.

Οι κοινοί τραπεζικοί λογαριασμοί (joint accounts) αποτελούν μία μορφή τραπεζικού λογαριασμού που υπάρχει από τις αρχές του 20ου αιώνα, είναι μάλιστα θα λέγαμε ο δημοφιλέστερος τύπος λογαριασμών, καθώς στατιστικά οι περισσότεροι τραπεζικοί λογαριασμοί έχουν περισσότερους του ενός καταθέτες. Ο ν. 5638/1932 δίνει τον ορισμό του κοινού λογαριασμού, βασικό στοιχείο του οποίου είναι ότι έχει πλείονες δικαιούχους, ο καθένας από τους οποίους μπορεί να κάνει εν όλω ή εν μέρει χρήση του λογαριασμού, χωρίς τη σύμπραξη των υπολοίπων συνδικαιούχων.

Με το ν.820/78 θεσπίσθηκαν τα τεκμήρια διαβίωσης ως ένας (έμμεσος) τρόπος φορολόγησης. Από τότε μέχρι και σήμερα έχουν αλλάξει τρείς κώδικες φορολογίας εισοδήματος οι οποίοι συμπληρώθηκαν ή τροποποιήθηκαν με εκατοντάδες νόμους. Σήμερα είναι σε ισχύ, για το μη παραγεγραμμένο έτος 2013 (1/1/2013-31/12/2013) οι διατάξεις των άρθρων 15,16,17,18,19 του ν.2238/1994. Για τα έτη 2014 και εφεξής έχουν ισχύ οι διατάξεις των άρθρων 29,30,31,32 και 34 του ν.4172/2013.

Από τον Ιούλιο του 2018 έχει τεθεί σε ισχύ ο ν. 4557/2018, με τον οποίο ενσωματώνεται η Οδηγία 2015/849 για την πρόληψη και καταστολή της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας. Ο νόμος αυτός καταργεί πλήρως το προηγούμενο νομοθέτημα (ν. 3691/2008), επαναλαμβάνοντας, ωστόσο, πολλές από τις παλαιές διατάξεις και εισάγοντας ταυτόχρονα πρόσθετες υποχρεώσεις σε συγκεκριμένους επαγγελματίες-επιχειρήσεις.

Τα τελευταία χρόνια στα πλαίσια των φορολογικών ελέγχων, εκτός από τον τακτικό-παραδοσιακό τρόπο ελέγχου (πηγές προέλευσης των εισοδημάτων, ορθή απεικόνιση στις φορολογικές δηλώσεις και στα λογιστικά βιβλία, ορθή έκπτωση δαπανών κ.λπ.) εφαρμόζονται και οι επονομαζόμενες έμμεσες τεχνικές ελέγχου, μέσω των οποίων οι αρμόδιες ελεγκτικές αρχές είναι σε θέση να προσδιορίσουν τα εισοδήματα ενός φορολογουμένου (π.χ. μέσω κάποιου εμβάσματος στο εξωτερικό).

Στις αρχές του έτους είχαμε δημοσιεύσει στον ιστότοπο του Capital ένα άρθρο με το οποίο εξηγούσαμε την έννοια της φορολογικής κατοικίας, τα βήματα που απαιτούνται για να αλλάξει κάποιος τη φορολογική του κατοικία αλλά και τον τρόπο φορολόγησης των Ελλήνων οι οποίοι μεταναστεύουν και δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό. Ήδη βρισκόμαστε στα τέλη του έτους και οι εξελίξεις στο θέμα αυτό είναι πολλές τόσο σε επίπεδο νομοθεσίας όσο και σε επίπεδο αποφάσεων.

Μετά τη δέσμευση του συνόλου σχεδόν των φορολογικών παραδείσων να συνεργαστούν με διοικήσεις των μεγάλων ανεπτυγμένων χωρών, η κατάσταση που τείνει να διαμορφωθεί στην παγκόσμια αγορά συνοψίζεται στην εξής φράση: «Όποιος θέλει να φοροδιαφύγει δεν θα βρίσκει μέρος να κρυφτεί»

Το τελευταίο χρονικό διάστημα ολοένα και περισσότεροι επιχειρηματίες επιλέγουν την ίδρυση εταιρειών σε κράτη με ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς (όπως π.χ. Κύπρος και Βουλγαρία). Τα αίτια αυτής της «επιχειρηματικής μετανάστευσης» είναι γνωστά. Φορολογικές κλίμακες που αγγίζουν μη βιώσιμα ύψη και ασφαλιστικές εισφορές που τείνουν να λάβουν φοροεισπρακτικό χαρακτήρα αποτελούν αντικίνητρα για την ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Ελλάδα.