Η απόδειξη επαγγελματικής δαπάνης, με βάση τις εκάστοτε φορολογικές διατάξεις, ήταν η πιο ενδεδειγμένη μέθοδος για τις επιχειρήσεις, σε ό,τι αφορά τις συναλλαγές τους με φυσικά πρόσωπα, μη υπόχρεα τήρησης βιβλίων και στοιχείων, που παρέχουν υπηρεσίες περιστασιακά, χωρίς σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ή έργου.