Αμφισβήτηση τεκμηρίων διαβίωσης
Με το άρθρο 16 του Κ.Φ.Ε ο νομοθέτης θέσπισε τα τεκμήρια διαβίωσης, με σκοπό να συλλάβει τη φορολογητέα ύλη που διαφεύγει της φορολογίας.
Με την επιβολή των τεκμηρίων δεν επιβάλλεται φόρος επί πλασματικής φορολογητέας ύλης, αλλά καθιερώνεται ειδική μέθοδος εξεύρεσης υπαρκτής μεν αλλά μη εμφανούς φορολογητέας ύλης (ΣτΕ 4897/1987).
Παράλληλα όμως το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο κατά πάγιο τρόπο (ΣτΕ 2779/1994,622/1993,1694/1990) ορίζει και τους όρους σύμφωνα με τους οποίους είναι συνταγματικά ανεκτή η θέσπιση των τεκμηρίων: <<….. δεν αποκλείεται η θέσπιση, κατά τρόπο γενικό και απρόσωπο, αρκεί τα τεκμήρια αυτά να ανταποκρίνονται στα δεδομένα της κοινής πείρας κατά τη βάση τους και το συμπεράσματα τους…Η καθιέρωση τεκμηρίων με τα ανωτέρω χαρακτηριστικά (δηλαδή κατά τρόπο γενικό και απρόσωπο και ανταποκρινομένων στα δεδομένα της κοινής πείρας) και μάλιστα μαχητών, συνάδει με τα άρθρα 4 παρ.5 και 78 του Συντάγματος>>
Επίσης το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που ασχολήθηκε με το θέμα, έκρινε ότι σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ τα Κράτη οφείλουν να περιορίζουν τα τεκμήρια εντός ελλόγων κριτηρίων. Επιπλέον μπορεί να συναχθεί ότι η θέσπιση αμάχητων τεκμηρίων αντιτίθεται προς το συνταγματικό δικαίωμα της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας.
Το ύψος όμως των τεκμηρίων καθορίζεται από τις εκάστοτε ταμειακές ανάγκες του Δημοσίου και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν ανταποκρίνονται στη λογική.
Η θέσπιση των τεκμηρίων έγεινε για τη καταπολέμιση της φοροδιαφυγής και την φορολόγηση αυτών που διαφεύγουν.
Για τους συνεπείς φορολογούμενους οι τεκμαρτές δαπάνες αφαιρούνται από τα διαθέσιμα φορολογηθέντα κεφάλαια και δεν μπορούν να τα επικαλεσθούν για την αγορά περιουσιακών στοιχείων
Παρατηρείται το φαινόμενο η τεκμαρτή δαπάνη συντήρησης ενός αυτοκινήτου να είναι πολλαπλάσια της αγορέας αξίας.
Για τα εταιρικά ιδιωτικής χρήσεως αυτοκίνητα των οποίων το κόστος αγοράς και συντήρησης βαρύνουν αποκλειστικά τις επιχειρήσεις, τα τεκμήρια βαρύνουν τους διοικούντες με την ίδια λογική.
Σήμερα πολλοί φορολογούμενοι που έστειλαν τα χρηματά τους στο εξωτερικό,παρ ότι είχαν δηλώσει αρκετά κέρδη και είχαν φορολογηθεί, βλέπουν τα διαθεσιμά τους κεφάλαια να εξανεμίζονται μετα την εφαρμογή τεκμηρίων σε αυτούς και θα κληθούν να καταβάλουν φόρο για αδικαιολόγητο πλουτισμό.
Πιστεύουμε ότι με το τρόπο αυτό επιβάλλεται φόρος στα ήδη φορολογηθέντα εισοδήματα και οι φορολογούμενοι θα προσφύγουν στη Δικαιοσύνη, αμφισβητώντας το αμάχητο των τεκμηρίων.
Όλα αυτά θα λυθούν με την εφαρμογή του περιουσιολογίου και όσο αυτό καθυστερεί θα δημιουργούνται προβλήματα και δυσλειτουργίες στην απονομή δικαιοσύνης και την είσπραξη των φόρων.
Επιπλέον διατηρείται η αναστάτωση και η αβεβαιότητα στην αγορά και τα καταστροφικά αποτελέσματα αγγίζουν πλέον τους πάντες.
Στοίχημα πρέπει να είναι η επιστροφή των χρημάτων στην Ελλάδα και η τόνωση του κατεστραμμένου Τραπεζικού συστήματος που φυσικά και αυτό ευθύνεται για την φυγή των κεφαλαίων και για σειρά άλλων πράξεων που εξέθρεψε τη φοροδιαφυγή.
Γιώργος Δαλιάνης
Διευθύνων σύμβουλος ΑΡΤΙΟΝ ΑΕ
