Φορολόγηση των δοσοληπτικών – Αλληλόχρεων Λογαριασμών (‘Άνοιγμα Ταμείου)

ΚΩΔΙΚΑΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ (ΚΦΕ) ν.4172/2013
Φορολόγηση των δοσοληπτικών – Αλληλόχρεων Λογαριασμών (‘Ανοιγμα Ταμείου)

Στον πρόσφατα ψηφισθέντα νόμο, Κ.Φ.Ε. Ν.41 72/2013, υπάρχουν αρκετά θέματα που θα μας απασχολήσουν από την εφαρμογή του, την 1/1/2014.

Περιμένοντας τις ερμηνευτικές εγκυκλίους που θα εκδοθούν και θα αποσαφηνίζουν την εφαρμογή του, εμείς θα σταθούμε στο άρθρο 13 λόγω της σοβαρότητας που παρουσιάζει.

Το άρθρο αυτό αναφέρεται στη φορολόγηση των παροχών σε είδος, σε φυσικό πρόσωπο, εφόσον η συνολική αξία τους υπερβαίνει το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ ανά φορολογικό έτος. Τέτοιες είναι οι παροχές σε κινητά τηλέφωνα, αυτοκίνητα, οικίες, ασφάλειες ζωής, οι αλληλόχρεοι δοσοληπτικοί λογαριασμοί κ.α.

Συγκεκριμένα στη παράγραφο 3 του άρθρου αναφέρεται:

<< 3. Οι παροχές σε είδος με τη μορφή δανείου, προς εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα περιβάλλονται τη μορφή έγγραφης συμφωνίας και αποτιμώνται με βάση το ποσό της διαφοράς που προκύπτει μεταξύ των τόκων που θα κατέβαλε ο εργαζόμενος στη διάρκεια του ημερολογιακού μήνα κατά τον οποίο έλαβε την παροχή, εάν το επιτόκιο υπολογισμού των τόκων ήταν το μέσο επιτόκιο αγοράς, όπως ορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, κατά τον ίδιο μήνα και των τόκων που τυχόν κατέβαλε ο εργαζόμενος στη διάρκεια του εν λόγω ημερολογιακού μήνα. Σε περίπτωση που δεν υφίσταται έγγραφη συμφωνία δανείου, το σύνολο του αρχικού κεφαλαίου λογίζεται ως παροχή σε είδος. Η προκαταβολή μισθού άνω των τριών (3) μηνών θεωρείται δάνειο.>>

Μέχρι σήμερα (οι αλληλόχρεοι, οι δοσοληπτικοί και τρεχούμενοι λογαριασμοί εταίρων) αντιμετωπίζονταν ως παράβαση των διατάξεων του ν.2190 για όσες εταιρείες ελέγχονται από Ορκωτούς Λογιστές. Ο εκάστοτε φορολογικός ελεγκτής επέβαλε τέλος χαρτοσήμου και καταλόγιζε εισόδημα τόκων (τεκμαρτός υπολογισμός) στην εταιρεία.

Το φυσικό πρόσωπο που έκανε χρήση του λογαριασμού δεν είχε καμία συνέπεια.

Με την εφαρμογή του νέου Κ.Φ.Ε. εκτός των ανωτέρω, υπολογίζεται και φόρος εισοδήματος στο λήπτη. Αν δεν υπάρχει σύμβαση δανείου ολόκληρο το ποσό θα θεωρηθεί ως αυτοτελής παροχή. Αν συναφθεί δάνειο μεταξύ φυσικού προσώπου και εταιρείας, οι τόκοι που θα προκύψουν, κατά την επιστροφή τους θα αποτελέσουν και τεκμήριο διαβίωσης από το λήπτη του δανείου.

Η εφαρμογή του νόμου ανατίθεται στο λογιστή της εταιρείας, ο οποίος πρέπει να υποβάλλει τις σχετικές συμβάσεις δανείου στη ΔΟΥ και να αποδίδει το χαρτόσημο του δανείου και τους φόρους που τυχόν προκύπτουν από την εφαρμογή των προαναφερόμενων διατάξεων.

Πιστεύουμε ότι όλες οι επιχειρήσεις πρέπει να αντιμετωπίσουν άμεσα τους δοσοληπτικούς λογαριασμούς τους, πριν την εφαρμογή του νόμου.

Γιώργος Δαλιάνης
Διευθύνων Σύμβουλος
ΑΡΤΙΟΝ Φοροτεχνική Λογιστική Α.Ε.